"TIΣ ΠΤΑΙΕΙ?"

Αλήθεια ποιός φταίει για την υπάρχουσα κατάσταση της Ελλάδας και ποιος μας οδήγησε στο τέλμα?
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απο την αρχή...Βρεθήκαμε μέσα σε σύντομο χρονικό δίαστημα σχετικά με τα περίφημα χρόνια της ευφορίας, αντιμέτωποι με μία σωρεία προβλημάτων: οικονομική κρίση, ανεργία, μεταναστευτική πολιτική.
Εδώ και μήνες υπάρχει μια παροχημένη κινδυνολογία πως η Ελλάδα θα επαναλάβει μια ακόμη φορά στα χρόνια της σύγχρονης ιστορίας της, την περίφημη φράση "Επτωχεύσαμεν".
Ευρισκόμενοι υπο την πίεση των Βρυξελλών για την λήψη σκληρών και δραστικών μέτρων για την εξυγίανση της εθνικής οικονομίας, προχωρήσαμε στην κατάρτιση του "Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης". Ένα πρόγραμμα το οποίο με λίγα λόγια προτάσσει το πάγωμα των μισθών και σταδιακά την μείωσή τους, την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης των γυναικών στον δημόσιο τομέα αλλά και την ανάγκη να σταματήσουν οι προσλήψεις, αρχικά όπως είδαμε εκτός απο τους τομείς της παιδείας και της υγείας, στην συνέχεια όμως , παντού!
Οι παραπάνω προτάσεις , όχι μόνο αποδυνάμωσαν την ελληνική κοινωνία, εκτίναξαν την ανεργία στα ύψη αλλά συγχρόνως αφαίρεσαν στεγνά το δικαίωμα των εργαζόμενων για εργασία με δίκαιους όρους και την δυνατότητα να διεκδικούν έναν καλύτερο τρόπο ζωής οπου η δουλειά δεν θα γίνει δουλέια για να επιβιώσουν.
Εκτός όμως απο την ύπαρξη της κρίσης, της κατάστασης ανάγκης στην οποία βρίσκεται η χώρα και των συνεπειών που καλούνται να υποστούν όλοι οι πολίτες, έρχεται να προστεθεί και το μεταναστευτικό πρόβλημα.
Σύμφωνα με το άρθρο 1 και 2 του κώδικα ελληνικής ιθαγένειας: "Έλληνας υπήκοος γίνεται απο την γέννηση του και όποιος έχει γεννηθεί σε ελληνικό έδαφος εφόσον δεν αποκτά αλλοδαπή ιθαγένεια ή είναι άδηλης ιθαγένειας" . Βάσει της διάταξης αυτής κάθε τέκνο αλλοδαπού που γεννιέται στην Ελλάδα έχει το δικαίωμα κτήσης της ελληνικής ιθαγένειας.
Είναι παράλογο, την σημερινή εποχή , να επικρατούν συντηρητικές ιδέες και να εκφράζονται ανάλογες απόψεις που αφορούν την ταυτότητα ενός ανθρώπου, όπως αποτελεί η ιθαγένεια. Δυστυχώς, μεγάλος αριθμός μεταναστών αδυνατούν να λάβουν μία θέση στην παραγωγική διαδικασία αλλά και να συμμετάσχουν σε οποιαδήποτε δραστηριότητα που αφορά το κράτος εξαιτίας του κωλύμματος αυτού.
Δεδομένου του υπάρχοντος ζητήματος, τονίζεται ολόενα και εντονότερα, πως πρέπει να τεθούν όροι και να εξεταστούν παράμετροι. Σαφώς και κανείς δεν λέει όχι αλλά παράλληλα κανείς δεν θέλει συμπολίτες που στιγματίζονται ως "κακοί αλλοδαποί" εξ αιτίας της έλλειψης ριξηκέλευθων αλλαγών στον τομέα αυτό.
Απο τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό πως η Ελλάδα νοσεί και μάλιστα πολύ βαριά. Η ανευθυνότητα της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας για την οικονομια της χώρας και οι δραστικές και χρόνιες παρεμβάσεις αυτών στο "πορτοφόλι" του κράτους, οι πομπώδεις προεκλογικές υποσχέσεις που έμειναν στο "θα..." , τα πρωτοφανή μέτρα που θα χτυπούσαν το κατεστημένο και στο τέλος ούτε καν το άγγιξαν, οδήγησαν την χώρα σε αυτή την κατάσταση. Μία κατάσταση στην οποία όλοι ασφυκτιούν, βουλιάζουν και ψάχνουν απεγνωσμένα να βρούν ένα χέρι βοήθειας και να πάρουν μία ανάσα.
Για όλους αυτούς τους λόγους, όλοι οι πολίτες και ακόμα περισσότερο οι νέοι πρέπει να συνεχίσουν να αγωνίζονται και να μήν αφήσουν να φυλακίζονται τα όνειρα, οι επιθυμίες και τα "θέλω" τους.
Γιατι" όσες κ αν χτίζουν φυλακές και αν ο κλοιός στενεύει ο νους μας είναι αλητήριος κι όλο θα δραπετεύει!!".

Αφροδίτη Φτίκα.