ΑΒΥΣΣΟΣ...

 

 Θέλω εδώ και καιρό να γράψω, μιας και οι ιδέες υπάρχουν απλά συνειδητοποιώ όπως και το σύνολο-δυστυχώς- του ελληνικού λαού πως λείπει η θέληση για εκφραστεί άποψη...
Φτάνουμε σε έναν λαβύρινθο, έναν λαβύρινθο με πολλά αδιέξοδα και οι ιδέες θέλουν "καθαρό" μονοπάτι για να μπολιάστουν στην κοινωνία. ..
Να αναφερθούμε στις πολιτικές εξελίξεις ;
Να αναφερθούμε στην ψήφιση του προυπολογισμού απο κόμματα τις αριστεράς;
Να μιλήσουμε για το δημοκρατικό αδιέξοδο;
Την άνοδο του φασισμού;

Για ποιό απο όλα; Γιατί να το κάνω αυτό; Ποιος άλλος σκέφτεται στις μέρες μας για θέματα κοινωνικα-πολιτικά;
Περισσότερο για το πώς θα "βγει" ο μήνας ανησυχεί μία οικογενεια σημερα παρά για το τί θα παράξει πνευματικά η γενια μας.
Ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται για την άνοδο του φασισμού, δεν ενδιαφέρεται για το ποιος έχει αναλάβει τις τύχες μας σε επίπεδο πολιτικό δεν τον νοιάζει καμία ιδεολογία κανενός κόμματος καμιας κυβέρνησης..

Η απόγνωση έχει αναλάβει τα ηνία της κοινωνίας όσο το σύστημα σφίγγει τα χαλινάρια της πολιτικής σήμερα. Επικρατεί φόβος για το μέλλον , άγχος για το σήμερα και νοσταλγία για το παρελθόν...

Οπωσδήποτε αυτό δεν είναι καλός οιωνός..

Όταν φτάνουμε στο τρίπτυχο απόγνωση -απαισιοδοξία-απάθεια , χάνουμε την ουσία μας ώς "ζώα κοινωνικά" , χάνουμε την ανθρωπιά μας και σιγά σιγά, το ρύγμα στο πλοίο της ανθρωπότητας γίνεται άβυσσος... μια άβυσσος στην οποία βυθιζόμαστε καθημερινά όσο η προτεραιότητα στον 21ο αιω. είναι ίδια με αυτήν 10.000 χρόνια π.Χ. , η επιβίωση.

Ανησυχούμε για την πτώχευση σε οικονομικό επίπεδο και δεν παρατηρούμε την πτώχευση σε πνεύμα, ήθη και αξίες( όπως η ελευθερία και η δημοκρατία) που έχει τελεστεί τα τελευταία χρόνια.
όσο γονατίζουμε και σκύβουμε το κεφάλι, τόσο χάνεται η ελπίδα της γενιάς μας.

Στο σκοτάδι της αβύσσου το μόνο φώς που μπορεί να μας βγάλει απο εκεί έιναι η αποφασιστικότητα των νέων για να αλλάξουν τα πράγματα , είναι η σπίθα στο βλέμμα του έφηβου που παρασύρεται στον φασισμό ή την αναρχία, είναι η φλόγα που οδηγεί τους ανθρώπους να πηγαίνουν μπροστά, να παράγουν πολιτεύματα, κοινωνίες, ιδέες...

Καταλαβαίνεις οτι "ωρίμασες" όταν γίνεσαι μέρος του συστήματος... όταν φοβάσαι την ανανέωση όταν δεν τολμάς αυτό που θα τολμούσε ένα παιδί.

Σκεφτείτε ....


Γαβρής Άγγελος.