Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΖΕΙΣ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ!

ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΖΕΙΣ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ!


Μετά από ένα καλοκαίρι ζεστό, πολιτικά και από άποψη καύσωνος, στο τζάμι μου σταγόνες βροχής δείχνουν πως το φθινόπωρο έχει ήδη περάσει το κατώφλι της πόρτας μας. Τι σημαίνει αυτό? Σημαίνει πως μπαίνουμε σε μια άλλη εποχή, σε μια άλλη εποχή με ίδιους πρωταγωνιστές και χειρότερες συνθήκες, με ίδιους πολίτες , μεγαλύτερη ανασφάλεια για το αύριο και με την ακροδεξιά να ανεβαίνει χλευάζοντας δημοκρατικούς θεσμούς.
Αυτά αρκούν για να χτυπήσει το καμπανάκι της κοινωνίας που από την κωδωνοκρουσία έχει φύγει πλέον από την θέση του και αντι αυτού έχει υψωθεί μια λευκή σημαία, η λευκή σημαία της κοινωνίας. «ΟΧΙ άλλο κάρβουνο» , αυτός είναι ο λαικός τίτλος που προκύπτει από την συμβολική κίνηση αυτή.
Λατρεύω τον συμβολισμό, κάνει τους εν αγνοία πολίτες να προβληματιστούν.
Αναρωτιέμαι συνεχώς, τι πήγε στραβά στις εκλογές που πέρασαν?
Άκουσα τον ηγέτη των «πρασίνων» στο ευρωκοινοβούλιο, τον κ. Μπεσόν να κάνει με τον απίστευτο πολιτικό του λόγο με έκκληση να μην φασιστοποιηθεί η ελληνική κοινωνία, μια κραυγή αγωνίας για το μέλλον των ελλήνων πολιτών, δάκρυσα.
Η ειρωνεία? –Ποιος Έλληνας πολιτικός τόλμησε να εκφράσει αυτά που εμείς νιώθουμε με αυτόν τον τρόπο?
Διαπίστωσα λοιπόν μετα γνώσεως ιστορίας ότι ο Έλλην είναι ξενομανής, όχι μόνο στον καταναλωτισμό αλλά και στην πολιτική του, δεν είναι δυνατόν περίπου 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση να περιμένουμε ένα νέο κίνημα φιλελληνισμού!!! Όλα τα Μ.Μ.Ε εκθείαζαν το κίνημα «We are all Greeks» περιμένοντας να έρθει ο υπερήρωας τον κόμιξ να σώσει την παρτίδα.
Αυτό λέγεται απόγνωση.
Η απόγνωση της κοινωνίας ωθεί τα άκρα στα άκρα!
Έχουμε στα αλήθεια βάλει εκούσια το μαντήλι της τυφλόμυγας και παίζουμε στην παγκόσμια σκακιέρα τον ρόλο ενός τυφλού εντόμου? 
 
Άσχημο πράγμα να είσαι στην αρένα με τα θηρία-μελλοθάνατος- «ΑΒΕ καίσαρα, οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν!» , -ποιος είναι ο Caesar σήμερα?
Και όμως πέρα από όλα αυτά βλέπω και πράξεις που αφήνουν το φως να μπει από μια χαραμάδα στο σκοτάδι που μας έχουν επιβάλλει, βλέπω αυτονομούμενες κοινωνικές ομάδες να αλληλοστηρίζονται, βλέπω κοινωνικά φαρμακεία, βλέπω πράξεις ανθρωπιάς, βλέπω παιδιά να εκτιμούν την μόρφωση στα δημόσια σχολεία, φοιτητές να πασχίζουν για υποτροφίες ανεβάζοντας τον μ.ο ποιότητας στα ελληνικά πανεπιστήμια, δημοσιογράφους του αύριο να μην δέχονται –ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ-κομματικές γραμμές και βλέπω με λίγα λόγια το ένστικτο της επιβίωσης μιας κοινωνίας που θέλει την δημοκρατία που θέλει την ελπίδα για το αύριο και που ξέρει, πώς να υπομένει το σήμερα για να κερδίσει αύριο.
Όταν βγάλεις το μαντήλι που σου επιβλήθηκε χωρίς να το ξέρεις, θα αρχίσεις να βλέπεις, όταν δείς το αύριο είναι δικό σου!

Γαβρής Άγγελος.

Καλό χειμώνα και καλή τύχη!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου